#Moje TOP3: Najlepsze gry planszowe
Jeszcze do niedawna myśląc o grach planszowych myślałam głównie o Monopoly, warcabach czy Chińczyku. Zabawach, które być może sprawdzały się w dzieciństwie, ale teraz to jednak byłam na nie trochę za stara. Wyobraź sobie moje zaskoczenie, gdy kilka lat temu, na jednym z wyjazdów, znajomi przywieźli ze sobą różne planszówki i przepadliśmy na pół nocy! Nie tylko odczarowałam swoje przekonanie o infantylnej rozrywce, ale po prostu się zakochałam! A im więcej poznawałam nowych tytułów, tym większy był mój zachwyt. Wiem jednak, jak trudno jest wybrać najlepsze gry planszowe spośród tak wielu. Dlatego przygotowałam moje Top 3 – być może są to tytuły, których jeszcze nie znasz? Będzie mi też miło, jeżeli i Ty podzielisz się, które gry najbardziej lubisz – chętnie skorzystam z polecenia!
Jeżeli jednak nie jest to Twoja ulubiona forma rozrywki, ostatnio napisałam też post o swoich ulubionych autorach powieści. Być może polecenie książkowe bardziej do Ciebie trafi 🙂
Splendor
Jedna z pierwszych gier, którą w ogóle kupiłam. Bardzo prosta, ale też niezwykle ciekawa gra. Obecnie jej największą zaletą jest to, że niezależnie od ilości osób, jest równie interesująca (siłą rzeczy teraz możemy grać tylko we dwójkę). Ma bardzo proste zasady, można je wytłumaczyć dosłownie w 5 minut, ale nie traci przez to na różnorodności rozgrywek.
Każdy gracz otrzymuje żetony symbolizujące kamienie szlachetne, które później wydaje na zakup kart. Każdy indywidualnie tworzy swoją strategię, którą przeciwnicy mogą dosyć łatwo odgadnąć – gramy zawsze w otwarte karty! Ostrzegam więc uczciwie, że w niektórych przypadkach rozgrywka może wzbudzić chęć mordu na innych graczach, szczególnie gdy ktoś rozgryzie nasz plan i zablokuje tę, na którą czaimy się już od kilku kolejek.
Podsumowując:
Największy plus: proste zasady i możliwość grania bez problemów w 2 osoby
Największy minus: rozgrywki kończą się zdecydowanie za szybko!
Catan
Po naszym ostatnim wieczorze gier jest to ulubiony tytuł mojego męża. Podejrzewam, że może mieć to związek z faktem, że po dwóch przegranych rozgrywkach w Splendor zażądał zmiany i w końcu los się do niego uśmiechnął (ale to tylko moje domysły :D). Niestety do tej pory leżała w szafce, głównie ze względu na informację na pudełku, że jest przeznaczona dla 3-4 osób. Postanowiliśmy to jednak sprawdzić, i okazało się, że nawet we dwójkę można się przy niej świetnie bawić (chociaż rzeczywiście, nie jest aż tak emocjonująca jak przy czterech drużynach).
Tym razem nie dysponujemy kamieniami szlachetnymi, ale zamieniamy się w osadników, których zadaniem jest wybudować na wyspie jak najwięcej osad i łączących je dróg. I chociaż pojawia się tu element przypadkowości (od rzutu kośćmi zależy, ile surowców znajdzie się w naszym posiadaniu), to z powodzeniem można tworzyć różne strategie i rywalizować o ziemię.
Podsumowując:
Największy plus: ciekawa gra, z dużą ilością elementów urozmaicających rozgrywkę; jednocześnie bardzo łatwo wytłumaczyć zasady, np. w trakcie wieczoru ze znajomymi, gdy chcemy rozegrać coś na szybko
Największy minus: dosyć spora doza przypadkowości (ze względu na kości)
Cywilizacja
Najbardziej skomplikowana ze wszystkich trzech – potrzebowaliśmy kilku rozgrywek, aby w ogóle załapać zasady! Ta gra ma bardzo wiele scenariuszy. Stopniowo, krok po kroku, tworzysz swoją cywilizację – możesz skupić się na jej potędze militarnej, inwestować w kulturę i naukę lub postawić wszystko na solidną gospodarkę.
To niesamowite, jak długie i emocjonujące rozgrywki można prowadzić, także we dwie osoby. Wiele odniesień do historycznych postaci i wydarzeń, dopracowane szczegóły oraz kilka rodzajów kart i planszy, tutaj na pewno nie ma czasu na nudę. Dodatkowo rywalizację podkręca możliwość prowadzenia ze sobą wojen czy podkradanie kart wspierających rozwój. Zdecydowanie polecam osobom, które uwielbiają tworzyć strategie – będą miały pole do popisu!
Podsumowując:
Największy plus: złożoność tej gry sprawia, że jest bardzo ciekawa, a żadna rozgrywka nie jest taka sama
Największy minus: dosyć ciężko załapać zasady – trzeba przeznaczyć cały wieczór na grę, inaczej przerywa się w połowie
